Wiersz i piosenka - luty

Wiersz – „Teatr” (J. Koczanowska)

Teatr to miejsce jest niezwykłe,

zaczarowana każda chwila,

kurtyna w górę się unosi

i przedstawienie rozpoczyna

Na scenie dzieją się historie

wesołe, smutne, zagadkowe,

można do kraju baśni trafić

i poznać światy całkiem nowe

Można się wzruszyć, rozweselić,

nauczyć wielu mądrych rzeczy,

uważnie patrzeć, pilnie słuchać,

ciekawym być i bardzo grzecznym.

 

Piosenka – „Ulica sztuk pięknych” (K. Gowik)

1. Na ulicy Sztuk Przepięknych słychać piękne dźwięki.

Dźwięki niskie i wysokie, arie i piosenki.

Ćwiczą wszyscy bardzo pilnie, próba trwa w operze,

bo publiczność na widowni wkrótce się już zbierze.

Bo publiczność na widowni wkrótce się już zbierze.

Ref.: Do, re, do, re, do,

do, re, do, re, do,

fa, mi, fa, mi, sol, sol, sol,

do, mi, sol, mi, do,

do, mi, sol, mi, do,

sol, la, si, do, sol, mi, do.

2. Na ulicy Sztuk Przepięknych słychać wielkie brawa,

bo w teatrze będzie spektakl. To poważna sprawa.

Każdy aktor zna na pamięć rolę swoją całą.

Każdy chce, by przedstawienie wszystkim się udało.

Każdy chce, by przedstawienie wszystkim się udało.

Ref.: Do, re, do…

3. Na ulicy Sztuk Przepięknych stroją instrumenty.

Każdy muzyk w filharmonii bardzo jest zajęty.

Skrzypce, flety, wiolonczele, każdy tu pamięta,

aby słuchać kierownika – pana dyrygenta,

aby słuchać kierownika – pana dyrygenta.

Ref.: Do, re, do…

4. Na ulicy Sztuk Przepięknych jest też miejsce ciszy.

Tu się milczy, tu się patrzy, tu się szepty słyszy.

To galeria sztuki. Tutaj nie ma śpiewu, grania.

I już koniec w dniu dzisiejszym naszego zwiedzania.

I już koniec w dniu dzisiejszym naszego zwiedzania.

Ref.: Do, re, do…