Na długo przed planowanym zapisaniem dziecka do przedszkola prowadź systematyczne i konsekwentne działania, które pomogą twojemu dziecku, jak również i Tobie w miarę szybko przystosować się do nowego środowiska:

• rozmawiaj z dzieckiem o przedszkolu,
• pokaż mu otoczenie i budynek przedszkola,
• organizuj spotkania w gronie znajomych, by dziecko miało okazję do zabawy w większym gronie rówieśników,
• nie wyręczaj dziecka, pozwól, by się usamodzielniło i nabywało umiejętności samoobsługowe.

Podstawą procesu adaptacji jest przygotowanie dziecka w różnych sferach: emocje, samodzielność w zakresie samoobsługi. Pomogą w tym proste zabawy z dzieckiem w zakładanie ubranek, kapci, bucików. Ćwiczmy z dzieckiem sprzątanie zabawek, odkładanie przedmiotów na wyznaczone miejsca oraz samoobsługę higieniczną.

Pamiętajmy, że trzeba dziecku dać szansę się wykazać! Takie zabawy i ćwiczenia wymagają od Rodziców spokoju, wyciszenia, a od Dziecka ciągłych powtórek.

Ważnym zadaniem dla rodziców jest nauczenie pociechy jak największej samodzielności, m.in. w załatwianiu potrzeb fizjologicznych, spożywaniu posiłków, rozbieraniu się i ubieraniu. Dziecko nie jest wtedy skazane na ciągłe proszenie  o pomoc nauczyciela, czuje, że samo dużo potrafi, co wzmacnia jego poczucie sprawstwa i bezpieczeństwa. Warto okazywać radość z każdego przejawu samodzielności u malucha i chwalić go za to.

Pamiętajmy, dziecko samodzielne samoobsługowo jest pewniejsze w kontaktach z rówieśnikami oraz z dorosłymi. Takie dziecko osiąga małe sukcesy, które podbudowują jego wiarę w siebie i swoje umiejętności. Radość z samodzielnych prostych osiągnięć jest bezcenna.

Przygotowując dziecko do pójścia do przedszkola, rodzice powinni starać się wcześniej zmniejszyć zależność emocjonalną między sobą a maluchem, np. częściej i na dłużej zostawiać pociechę pod opieką innych osób (babci, dziadka, wujka czy cioci).

Można też wcześniej przyzwyczajać dziecko do rytmu dnia przedszkolnego, planując posiłki czy drzemkę w domu w tych samych godzinach co w przedszkolu.

Pomocne okażą się książeczki dla dzieci o tematyce związanej z pójściem do przedszkola lub bajki terapeutyczne, jeżeli malucha czeka zmiana placówki ? warto czytać je dziecku wcześniej. Rodzice mogą też opowiadać, jak to było, gdy sami uczęszczali do przedszkola, i zachęcać malucha do zadawania pytań, wyrażania swoich uczuć czy wątpliwości związanych z nową sytuacją. Trzeba go zapewniać, że z każdym problemem może się zwrócić do rodziców, którzy rozumieją jego emocje. Nie wolno krytykować dziecka za to, że odczuwa lęk przed przedszkolem, należy okazywać wsparcie i wyrozumiałość

Kiedy dziecko już rozpoczęło edukację przedszkolną, pamiętaj o poniższych regułach, ponieważ ułatwią one poranne rozstania i pozwolą na lepszą adaptację dziecka do przedszkola:

Rodzic żegna się krótko, spokojnie i zdecydowanie. Mówi dziecku kiedy będzie z powrotem, po czym Dzieciom (rodzicom też) czasem pomaga rytuał, wypracowany razem, po wypełnieniu którego wiadomo, że mama nieodwołalnie wyjdzie z sali. Może to być rymowanka np. „Pa pa pa ? buziaków sto dwa. Całusów tysiące jak kwiatów na łące” lub konkretny ciąg uścisków i przytuleń. Rozstania nie należy przedłużać. Przeciągane rozstania  mogą całkowicie rozstroić nawet spokojne, gotowe do pozostania dziecko. Rodzic akceptując ewentualny płacz, nie odmawia sobie i dziecku prawa do wyrażenia uczuć, ale po pożegnaniu odchodzi. Dziecko przecież zostaje pod dobrą opieką. Nie wychodzimy ukradkiem! Dziecko, może czuć się oszukane i następnego dnia nie puści rodzica ani na krok  i cały wysiłek adaptacyjny pójdzie na marne. Odzyskanie nadwątlonego zaufania jest bardzo trudne. Gdy dziecko zostaje samo z nauczycielką, może utulić swój smutek na jej kolanach.

Jeśli jedno z rodziców bardziej przeżywa rozstanie z dzieckiem, wówczas na początku do przedszkola może je odprowadzać drugi z opiekunów.

Nie należy ulegać dziecku, gdy płaczem lub krzykiem chce wymusić na nas powrót do domu. Jeśli rodzic raz ustąpi, maluch będzie próbował ponownie wykorzystać sprawdzone metody.

Dobrze byłoby zaplanować jakieś ciekawe zajęcia, które wspólnie wykonacie po odebraniu dziecka z przedszkola.

Nie należy zmuszać dziecka do opowiadania, jak minął mu dzień w przedszkolu, zwłaszcza zaraz po wyjściu z placówki. Maluch może potrzebować czasu, by samemu zacząć opowiadać o nowym miejscu.

Rodzice powinni zarezerwować więcej czasu na odprowadzenie dziecka do przedszkola, aby nie robić tego w pośpiechu, by maluchowi nie udzieliło się ich zdenerwowanie.

Pozostaw dziecku przy rozstaniu jakiś przedmiot należący do ciebie, żeby maluch go „popilnował”.

Jeśli dziecku będzie raźniej, może zabrać z domu ulubioną Przytulankę ? maskotkę, coś, z czym jest emocjonalnie związane. Będzie się czuło bezpieczniej, mając przy sobie ulubioną rzecz z domu.

Określ dziecku godzinę przyprowadzania i odbierania z przedszkola lub narysuj rozkład dnia i zaznacz, co Ty robisz w tym czasie np. jadę do pracy, pracuję, jadę po ciebie do przedszkola.

W początkowym okresie, gdy dziecko źle znosi rozstania, odbieraj je nieco wcześniej, umawiając się z nauczycielką;

Należy dotrzymywać słowa, zwłaszcza dotyczącego pory odebrania malucha z placówki. Rodzice powinni punktualnie zjawić się w przedszkolu, dziecko na nich czeka. Niedotrzymanie słowa może osłabić jego zaufanie do opiekunów.

Pamiętaj, że dzieci płaczą, bo nie potrafią w inny sposób rozładować nagromadzonych emocji zarówno pozytywnych, jak i negatywnych ? taki płacz działa jak oczyszczenie i orzeźwienie. Malec zaraz po tym, gdy zamykasz drzwi przedszkola, najczęściej po kilku minutach, oswaja się z otoczeniem i zaczyna zabawę. Daj mu zatem czas na przyzwyczajenie i oswojenie się z nową rzeczywistością,

Nie należy pozostawać na jakiś czas w sali przedszkolnej, gdyż to tylko przedłuża moment rozstania i adaptacji dziecka do przedszkola.

Ważne, by rodzice brali udział w uroczystościach przedszkolnych, zebraniach. Dzięki temu dziecko wie, że przedszkole to miejsce ważne zarówno dla niego, jak i jego rodziców.

Jeżeli rodzice zauważą, że ich dziecko przeżywa trudności, jest smutne lub agresywne, powinni porozmawiać z nauczycielem. Wspólnie łatwiej rozwiązać problemy wychowawcze, pomóc maluchowi w kłopotliwych sytuacjach

Najlepsze efekty w prawidłowej adaptacji dziecka do środowiska przedszkolnego przynosi ścisła współpraca przedszkola z rodziną